مصاحبه نوروزی

نوروز کابلی خبر نگار آزاد سالها پیش بعد از تحمل های زیاد توانست که رخ آن یار ندیده "امیرالمومنین" را زیارت نماید. از ایشان در باره جشن نوروز در افغانستان پرسش های به عمل آورد. اما نسبت به موجودیت موانع سانسوری، پیشگیری از حملات تروریستی و مهمتر از همه راهی گوانتانما نشدن تا حال تنوانسته بودیم که این مصاحبه را به نشر برسانیم.

نورز کابلی: با عرض درود و سپاس از اینکه برای من وقت دادید که تا با شما مصاحبه نمایم.

سوال اولم اینست که چرا مراسم نوروز که در کشور ما افغانستان که قدامت چندین هزارساله دارد، شما برگذاری آنرا منع نمودید؟

امیرالمومنین:  اول آدم سلام میدهد. آدم مسلمان میگوید السلام علیکم و رحمته الله برکاته.  درود و دود چه معنی دارد. تو هم مثل ایرانی ها گپ میزنی. دوماً چرا نامت نوروز است. وقتی که طالبان به افغانستان آمدند یک قوماندان به نام نوروزعلی را اعدام کردند و به دوزخ فرستادند. تو همان نوروزعلی نباشی؟

نوروز کابلی: نی جناب امیرالمومنین من آن نیستم. من نوروز کابلی خبرنگار هستم.

امیرالمومنین: خو خیر پسان ما نامت را اسلامی میکنیم.  حال به جواب سوالت بگوئیم:  

همی نوروز جشن ایرانی ها است. تو کدام وقت دیدی که همی نوروز را در  قندهار جشن بگیرند.  این رسم  را همی چند تا شیعه گان و هراتی ها از ایرانی ها تقلید کردند. ثبوتش هم اینست که ایرانی ها نوروز را جشن میگیرند. هفت سین درست میکنند. در افغانستان هم هفت سین وهم هفت میوه تیار میکنند. در همی هفت میوه ما شنیدیم که کشمش را در آب چند روز تر میکنند. خو همی خو او انگور است. و اَو انگور هم شراب میشه خوردنش بکلی حرام هست. همی شراب خوردن خو کار کافران میباشد.

دیگر در مزار کدام جای هست به نام روضه سخی. آنجا مردم نادان جمع میشوند و جنده سخی را بالا میکنند.  این کار کجایش اسلامی و افغانی  است، که جنده را در نوروز بالا میکنند. هزاران مرد هم به تماشای جنده میآیند. همی غیرت افغانی است. چرا هنوز در  امارت افغانی ما اینقدر بی غیرت و کافر باشند که به تماشای جنده بروند.

نوروز کابلی: معذرت میخواهم جناب امیرالمونین در نوروز جهنده بر افراشته میشود. فکر میکنم که به عرض شما اشتباه رسانیده شده که جنده بالا میشود. آن جنده نیست، جهنده هست. جهنده به معنی همان عَلَم مبارک میباشد و جنده به معنی زن بد کاره.

امیرالمومنین: تو چی میگی کل طلبه کرام ما میگویند جنده و باز همی فرقش چیست؟ تو میفامی یا طلبه کرام. همی نوروز را آتش پرستان زردشتی جشن میگرفتند. حالا هم ایرانی ها در نوروز از سر آتش میپرند. دیگر کدام کافر به نام جمشید در بلخ پادشاه بوده کار همی جمشید  کافر هست. حالا هم پارسی وانا هیچ پشت همی کار های کافری و ایرانی خود را یلا نمیکنند.

نوروزکابلی: جناب امیرالمومنین صاحب  اکثر مردم افغانستان آریایی نژاد هستند و افغانستان بخشی از آریانای کبیر. آیا تجلیل چنین جشن نشانه تاریخ و تمدن کهن ما نیست؟ دیگر اینکه جشن نوروز همه ساله در زیارت منسوب به حضرت علی کرام الله وجه در مزار شریف برگذار میگردید؟

امیرالمومنین: همی اسلام اجازه نداده که ما نوروز را جشن بگیریم. ایرانی ها به نورز عید میگویند. ما در پنج کتاب حدیث داریم، که مسلمان ها دو عید دارند. عید رمضان و عید کلان. در اینجا از عید نوروز یاد نشده. باز همی پارسی وانا  هر کار را از ایرانی ها تقلید میکنید باز میگوید تمدن آریایی. ما تمام جشن ها را حرام میدانیم. یعنی حرام میاشد. فرق نمیکند که جشن عروسی باشد. جشن ختنه سوری باشد. باز دولت که جشن بگیرد کفر اندر کفر است. مثل جشن استقلال. جشن یعنی ساز و رقص. این دو هم لعب و لحن هست و حرام مطلق.

 دیگر اگر واقعاً زیارتگاه حضرت علی کرام الله وجه در مزار میبود و این جشن از یما پادشاه برای ما میراث میرسد هیچ نوع مانعی از طرف ما نبود.

خلاصه مطلب اینکه من در این ملک امیرالمومنین هستم. در یک اقلیم خو دو امیرالمومنین جای نمیشود. پس زیارت سخی از حضرت علی کرام الله وجه نیست. ما نمی فهمیم که همی سخی کی هست، که ادعا کرده که نعوذبالله حضرت علی کرام الله وجه میباشد.

نوروزکابلی: در روز نوروز مردم اکثراً به زیارت ها میروند حالا که شما تجلیل نوروز را منع نمودید. آیا رفتن مردم در این روز به زیارت ها مانعی ندارد؟

امیرالمومنین: اگر نوروز کار اسلامی میبود خو در خرقه مبارک قندهار مردم جمع میشدند، باز یک گپ بود.  در سعودی تمام زیارت ها را خراب کردند. ما هم به زودی از زیارت سخی گرفته تا خواجه غلتان ولی را خراب میکنیم، که دیگر مردم به بهانه زیارت رفتن جشن نگیرند. هر کس که در نوروز از خانه خود به قصد جشن و شادی بیرون شود، کافر مطلق هست.

در خاتمه امیرالمومنین به مولوی های خود امر نمود که یک جزا برای نوروز کابلی به خاطر  داشتن نام غیر اسلامی اش تطبیق نمایند. مولوی ها هم نام نوروز را به حساب ابجد شمرده و نوروز کابلی سیاه بخت را 269 دُره بزدند. بعد نامش را اخترگل گذاشتند تا نامش اسلامی گردد.